Obrazki

 

Obrazki tramwajowe

Obrazek pierwszy

Chłopak siedzi naprzeciwko mnie. Słucha czegoś, bawiąc się telefonem. Ma zieloną koszulę. Lekki zarost. „Młody” – pomyślałam. „Za młody na kochanka”. Patrzę trochę w okno, trochę na niego. Uśmiecha się do telefonu. Przyglądam mu się. „Ładny uśmiech” – komentuję w myślach. Chłopak pochyla się nad ekranem. Coś w jego zachowaniu mnie zastanawia. Patrzę uważniej. Delikatnie przesuwa muszkę, która siadła na wtyczce kabla. Siada na palcu chłopaka. Rozgląda się i odfruwa. Uśmiechamy się do siebie.

„Ahimsa” – mówię w myślach.

Obrazek drugi

            Wsiada kobieta. Brunetka. Zielony szal. Zielona koszula. Ładne kolczyki. Swobodnie spięte włosy. Ładne bransoletki. Ciemne jeansy. Płaskie buty. Interesujący model torebki. „Artystka. Malarka…może…” – zastanawiam się, patrząc na nią. Rozmawia przez telefon. Po skończonej rozmowie siedzi zadumana. Jest ładna.

Obrazek trzeci

            Na kolejnym przystanku wsiada kobieta z pieskiem. Najpierw widać trzy wielkie balony. Potem ją i zwierzaka. Siada obok zielonej artystki. Ta ożywia się, widząc zwierzę. Głaszcze je pieszczotliwie. Nawiązuje się rozmowa. Okazuje się, że panie mają wiele wspólnego. Do rozmowy włącza się starsza pani. Ja się uśmiecham. Chłopak towarzyszy milczącą obecnością.

 

            Czy mały robaczek z troską uwolniony przez chłopaka, piesek i obce kobiety, mój spokój są światem mojego spokoju czy tylko przypadkiem spokoju w świecie chaosu?